EN GÜZEL EKSİKLİĞİMİZ .

                          

                              EKSİLMEYEN TARAFIMIZ

Aslında eksik tarafımız.Kaç parçaya bölündüğümüzün, aslında ne hale geldiğimizin farkına varmadan günden güne büyüyen o eksiklik.Herhangi bir yolda ,bir şemsiye tutuşta,birinin gözlerini yakaladığınızda ,bir anda.Adının ne olduğu belli değil.Tarif de edemem .Söylebilseydik bunları yazıyor olmazdık belki.Ne yarım kalmışlık nede tamamlanmışlık.Kendinizi rüzgara bıraktığınızda ki heyecan,sırılsıklam ıslandığınızdaki afallamışlık .Birileri için hiçbir şeysinizdir.Sizin gördükleriniz onun istedikleri uçurumdur.İmkansızlık küçük kalmış mıydı?.Aynı şemsiye tutuşu,kitap okuyuşu.Aynı yıldızın altında farklı parlıyoruz oysa.Herkesin hissedişi, sevgisi farklıdır.Gel deyişi.Gelmese de olur.Sevmese de olur.Zaman bazen yaralara ilaç bazen günden güne büyüyen uçurum.Hangisini yaşıyoruz bilmiyorum.Eksik tarafımız doluyor.Eksilmeyen taraf oluyor.Her günde farklı bir telaşla ,yavaşlatıyoruz bizdeki onları. Molalarımız acıdır bizim.Nefesimizi keser.O yüzden yorarız kendimizi.Faydamıza mıdır ,zararımıza mıdır ?.Kolay şeyler isteriz biz.Onun en güzel hali bizim dünyamızdır.Anne sevgisi kadar özlem kokmaz.Çünkü acıtırız birbirimizi.Yaralarız.Yine de vazgeçmeyiz.İnsanın bunların yapılmasından hoşlanmıyorum deyip ,kendisinin yaptığı gülünç olaylar misali.Evet gülünç.En salak halimiz.Kırılan parçalarımıza oturup çocuk gibi gülüyoruz.Çocuğu başka bir şeyle kandırabilirsiniz.Ama sizin parçalarınız her gün tekrar kırılacaktır.Ağlayamıyoruz.Herkesin düşündüğü şey değil.Sizin hissettiğiniz.Yağmuru herkes sevmez.Islanmayı bilmeyen ,yağmur sonrası güneşi sevemez.Sevmeyin zaten.Bazı şeyler sadece bazıları için özel olmalı.Aşık Veysel güzel demiş: Güzelliğin on para etmez  bendeki bu aşk olmasa.Güzel olmanıza gerek yok .Birisinin en güzel sözü olun,en güzel cümlesi.İyi ki varsın cümlesi ile kurulan.Onunla bahar olmuş gönlümüz,sonbahar sarısı sevmez. Eskimek istemeyiz.Onu eskitmek istemeyiz.Kirpikleri ,gözleri ,elleri,çay içişi hepsi onun.Hatırladığımız bizsiz.Onlarla olmadan bu kadar onlarlaşmışız. Bu kadar seven bir gönülde kim olmak istemez ki .Her zaman her şey aynı zamanda aynı şekilde hissedilmiyor.Bazen kıymet bilmek gerekir.Çok sevmek yetmez bazen,çok sevilmek kafidir.Şimdi sorun kendinize: Çok seviliyor muyum ? .